Ziemia Caelum

ImiĂŞ: Gewein
Wiek: 19
Rasa: CzÂłowiek
Profesja: Najemnik
Dukaty: 10 dukatĂłw
UmiejĂŞtnoÂści:
Strategia (N) ,
JeÂździectwo (N)
, Tropienie (N)
Ekwipunek: W³ócznia , Dwa Miecze.
KoÂści <tyle Âże nie do gry> wytÂłumaczenie bĂŞdzie w dalszym ciÂągu opisu gdzie znajdzie siĂŞ historiia
http://fc01.deviantart.net/fs18/i/2007/ … himada.jpg
, Mapa krainy
SiÂła: 10
Inteligencja: 5
ZrêcznoœÌ: 3
Wytrzyma³oœÌ: 2
Reakcja: 5
Opis Postaci: Jest on niemal w ogóle nie podobny do mê¿czyzny którym by³ jeszcze rok temu, a mo¿e mniej. Na pustyniach czas p³ynie raz szybciej raz wolniej po kilku dniach spêdzonych tam nie mo¿na dojœÌ do tego ile naprawdê siê tam dni spêdzi³o. Gewein po czasie jaki tam spêdzi³ sta³ siê permanentnie opalony. Przez tê cechê czêsto zostaje mylony z beduinami i innymi podró¿nikami pustyù. Wracaj¹c do zmian jakie w nim zasz³y a raczej na nim. Runy pokrywaj¹ce ca³e jego cia³o nie znalaz³y siê tam przypadkowo a wi¹¿e siê z tym mo¿e nie ciekawa ale d³uga historia...

Pewnego jak to na pustyni bywa sÂłonecznego dnia do wioski g³ównej wioski wojownikĂłw klanu Shino przybyÂł mĂŞÂżczyzna.  Tak to byÂł Gewein przybyÂł tam w poszukiwaniu odpowiedz na nurtujÂące go pytania, jednak to co go spotkaÂło odmieniÂło jego Âżycie. Od razu po wejÂściu do wioski zostaÂł od odprowadzony przed obliczĂŞ Wielkiego Wodza Klanu Shino. Ten zaÂś wezwaÂł do siebie jednego z szamanĂłw szepn¹³ mu coÂś do ucha a gdy szaman odszedÂł i znikn¹³ gdzieÂś w korytarzy WĂłdz przemĂłwiÂł swoim grubym gÂłosem.
-A wiêc czego szukasz w Al'shi'li ch³opcze. - Gew nieco zmieszany ca³¹ t¹ sytuacj¹ niepewnie zacz¹³.
-Chcia³ bym... - Wódz jednak uciszy³ go machniêciem rêki. - Tak wiem, s³ysza³eœ ¿e nasi szamaù przepowiadaj¹ przysz³oœÌ z koœÌ demonów z pustyni i chcia³byœ ich o coœ zapytaÌ. - Gewein nieco siê cofn¹³ a Gruby wódz parskn¹³ œmiechem. -Czy ty naprawdê myœla³eœ ¿e mo¿esz sobie tu wejœÌ i od tak zapytaÌ wielkiego szaman o co chcesz. - Ten jednak nic nie odpowiedzia³, cofn¹³ siê jedynie jeszcze o krok.
Wtedy w³aœnie do sali wbieg³ szaman wygl¹da³ na wystraszonego, cicho zamieni³ kilka s³ów z wodzem i znów wyszed³.
-A wiêc... Jak siê zwiesz ch³opcze. - Zacz¹³ wódz -Nazywaj¹ mnie Gewein. - A wiêc Geweinie jest sposób byœ móg³ spytaÌ naszego szamana o co tylko chcesz ale wi¹¿e siê to z wielkim trudem dla tak niedoœwiadczonego ch³opca jak ty. - Gew jedynie wzruszy³ ramionami. - Pójdziesz teraz z jednym z moich najlepszych wojowników który jednoczeœnie zajmuje siê te¿ trenowanie dzieci do wst¹pienia miêdzy szeregi prawdziwych mê¿czyzn...
Wtedy podszedÂł do Geweina mĂŞÂżczyzna w wieku okoÂło czterdziestu lat. Wysoki, masywny mĂŞÂżczyzna ktĂłry samym spojrzeniem wzbudziÂł w nim lĂŞk.
-Jestem Kevath i to ode mnie teraz bêdzie zale¿eÌ co siê z tob¹ stanie. - Z³apa³ on mocno Geweina za ramiê po czym niemal powlók³ go za sob¹, zatrzyma³ siê dopiero przed drewnian¹ bram¹. -Nie zmieni³eœ jeszcze zdania ch³opcze, mo¿e chcesz siê wycofaÌ. - Gew pokiwa³ jedynie g³ow¹ robi¹c w tym samym czasie krok przez bramê. Kevath szed³ krok przed nim. -Co by tu z tob¹ zrobiÌ? - Zapyta³ g³oœno mê¿czyzna -Jesteœ ju¿ trochê za stary by trenowaÌ wraz z dzieÌmi od podstaw. - Wtedy na jego twarzy pojawi³ siê szyderczy uœmiech. -Tak! jeœli bêdziesz ciê¿ko pracowa³ w tydzieù wszystkiego ciê nauczê. - Gewein jednak patrzy³ wci¹¿ na niego z niedowierzaniem s³ysza³ ¿e wojownicy ci ucz¹ ciê walki ca³e ¿ycie, a ten oto mê¿czyzna chcia³ go nauczyÌ wszystkiego w tydzieù. -Zanim jednak zaczniemy musimy przygotowaÌ ciê do treningu.

Mê¿czyŸni weszli do namiotu, pierwsze co rzuci³o siê w oczy Gewein'a to wielki kamieù przypominaj¹cy kszta³tem stó³, pokryty by³ on grub¹ bia³¹ tkanin¹. Tu¿ obok sto³u siedzia³ ubrany w bia³¹ szatê mê¿czyzna któr¹ widz¹c Kevath'a od razu machn¹³ na niego rêk¹, ten zrozumiawszy gest szybko ulotni³ siê z pawilonu...
-WiedziaÂłem Âże przyjdziesz, smoku. - Gewein jednak tylko szerzej otworzyÂł oczy. -Tak, wiem skÂąd przybywasz, kim jesteÂś i nawet o co chcesz mnie zapytaĂŚ. Jednak zanim cokolwiek ci powiem najpierw musisz 
wyrzec siê swojej mocy i stan¹Ì miedzy nami jako zwyk³y œmiertelnik.
-Co masz na myœli mówi¹c "zwyk³y œmiertelnik" - Zapyta³ z nutk¹ niepewnoœÌ w g³osie. -Dobrze wiêc w skrócie
powiem ci na czym to bêdzie polegaÌ, nasze runiczne znaki s¹ w stanie zablokowaÌ twoj¹ ca³¹ moc. Jeœli zostaniesz nimi pokryty w ludzkiej postaci w ¿aden sposób nie zamienisz siê ju¿ w smoka. - Po wstaniu z krzes³a i wziêciu g³êbokiego oddechu chcia³ kontynuowaÌ jednak zanim zacz¹³ Gewein przerwa³ mu g³êbokim uk³onem.
-Tak wiem, jest to zabieg jednorazowy i nie bêdê ju¿ móg³ siê wycofaÌ. - Mê¿czyzna jedynie mu przytakn¹³, lekkim skinieniem g³owy. -A wiêc zaczynajmy. - Mê¿czyzna znów jedynie lekko kiwn¹³ g³ow¹. Nagle jednej z zas³on w pawilonie wysz³a kobiet ubrana w d³ug¹, grub¹ sukniê. Cia³o jej by³o szczelnie os³oniête, prócz d³où na których spoczywa³a gliniana tac z ró¿nymi przyborami... -Po³ó¿ siê na tym stole. - Przykaza³ Geweinowi, ten zaœ natychmiast wykona³ polecenie. Mê¿czyzna wzi¹³ z tacy nu¿ w hakowatym kszta³cie i zacz¹³ wycinaÌ znaki w jego ciele. Chocia¿ ca³a operacja by³a przeprowadzana bez znieczulenia na twarzy Gewein'a nie pojawi³ siê nawet najmniejszy grymas bólu.

Oko³o tygodnia trwa³o zabliŸnianie siê ran, jednak blizny na jego ciele by³y czarne dlatego te¿ wygl¹da³y jak runy. Gewein d³ugo zastanawia³ siê czy dobrze zrobi³ wyrzekaj¹c siê swojej smoczej mocy. Jednak nie by³o ju¿ odwrotu, dlatego te¿ postanowi³ siê on skupiÌ na tym co jest teraz i porzuciÌ przesz³oœÌ daleko za sob¹.
WiedziaÂł Âże musi skupiĂŚ siĂŞ teraz na treningu by mĂłc doznaĂŚ zaszczytu rozmowy z szamanem.
Ledwie wsta³ œwit a do pokoju w którym zamieszkiwa³ Gewein wpad³ Kevath o ma³o co nie odrywaj¹c drewnianych drzwi od futryny... Silnym kopniakiem zepchn¹³ on le¿¹cego na ³ó¿ku Gewein'a i wydusi³ przez zaciœniête zêby. -Wstawaj! - Z³apa³ go mocno za ramiê i jak wczeœniej powlók³ za sob¹. Kiedy byli ju¿ na placu Ìwiczeù Kevath rzuci³ nim o ziemiê z impetem, podszed³ do stojaku z broni¹ wyj¹³ stamt¹d w³ócznie i rzuci³ j¹ pod nogi Gew'a. -Od tej chwili jesteœ Ur'Shin. - Tak w wiosce okreœlano mê¿czyzn którzy szkolili siê na wojowników chocia¿ niebyli prawnymi mieszkaùcami wioski. Jak powiedzia³ Kevath trening trwa³ ca³y tydzieù trenowali oni od œwitu do nocy bez chwili wytchnienia, w tym czacie Ur'Shin opanowa³ ca³y styl walki wojowników z pustyù. Ró¿ni³ siê on znacz¹co od tego stosowanego w Caelum, nie nosili oni ciê¿kich zbroi, he³mów i tym podobnych. Jedyn¹ ich ochronê stanowi³y lekkie szaty wzmacniane od spodu cienkimi ¿elaznymi pasami. Jedyn¹ broni¹ tych¿e wojowników by³y w³ócznie, jako jedyny orê¿ jakim dysponowali by³y one wyrabiane z najwiêksz¹ starannoœci¹. Chocia¿ Gewein skoùczy³ ju¿ treningi z mistrzem Kevath'em ani na chwilê nie zaprzesta³ ÌwiczyÌ. Od zakoùczenia treningu co noc stawa³ ramiê w ramiê z innymi wojownikami przed bramami Al'sha'li, walcz¹c z pokracznymi stworzeniami wygl¹daj¹cymi jak mieszanina goblina z ma³ym demonem. Stworzenia te chocia¿ ma³e i pokraczne uzbrojone w ostre k³y i pazury nieraz rozszarpywa³y cia³a wojowników.
W wiosce spotka³ on wielu przeró¿nych, ciekawych ludzi drugim po Kevath'cie by³ Podró¿ny pisarz o imieniu Ahis w t³umaczeniu na Caelumiaùski <Arion> by³ on trochê m³odszy od Gewein'a. To on w³aœnie Ahis jako pierwszy opowiedzia³ mu historiê wioski i jej powstania, nauczy³ go tak¿e czytaÌ przepowiednie oraz dokonywaÌ trudnych wyborów przy u¿yciu koœÌ Urishiego. Zanim Ahis wyruszy³ w dalsz¹ podró¿ ofiarowa³ teraz ju¿ nie Ur'Shin a Ar'Shiroi Gewein'owi swoje koœÌ. Oznajmiaj¹c mu na koniec ¿e kiedy nastêpnym razem siê spotkaj¹ czeka na zwrot jego koœÌ.
Gewein jeszcze caÂły okrÂągÂły rok spĂŞdziÂł na treningach, nauce oraz conocnych starciach z Demonami. ZapomniaÂł juÂż nawet o nurtujÂącym go pytaniu ktĂłre miaÂł zadaĂŚ szamanowi. Jego Âżycie radykalnie siĂŞ odmieniÂło, przez ten czas nabraÂł on takÂże bardziej mĂŞskich rysĂłw twarzy, na jego twarzy pojawiÂł siĂŞ takÂże ciemny zarost, krĂłtkie ciemne wÂłosy oraz runy na jego ciele zawszĂŞ ukrywaÂł pod czarnym pÂłaszczem z kapturem.
Pewnego jak¿e normalnego dnia postanowi³ ¿e czas wracaÌ do Caelum. uda³ siê wiêc czym prêdzej do wodza by poinformowaÌ go o swojej decyzji. Wielki Wódz machn¹³ jedynie na niego rêk¹ i kaza³ mu odejœÌ. Gewein ulotni³ siê z pa³acu tak szybko jak siê w nim znalaz³. Zanim zd¹¿y³ opuœciÌ mury miasta ktoœ zatrzyma³ go silnym chwytem za ramiê, nie obracaj¹c siê wyszepta³. -Kevath... - Obróciwszy Ar'Shiroi w swoj¹ stronê Kevath z³apa³ go mocniej i przyci¹gn¹³ do siebie. -Tylko nie zapomnij tego czego ciê nauczy³em. - Szepn¹³ mu do ucha, i puszczaj¹c go doda³ na odchodne. -WeŸ mojego konia, bêdziesz szybciej!
Kiedy poszed³ on do stajni by wzi¹Ì konia, ten sta³ ju¿ gotowy do drogi, ob³adowany po uszy. Do jednej z paczek doczepiony by³ list, Gewein zerwa³ go jednym szybkim ruchem i zacz¹³ czytaÌ.
* To pomoÂże ci przeÂżyĂŚ na pustyĂą, Przyjacielu*.
"Przyjacielu" zawszĂŞ obraÂżany, popychany, drĂŞczony przez Kevath'a nie mĂłgÂł uwierzyĂŚ w to co ten napisaÂł. MoÂże jednak nie byÂł on taki zÂły, tylko nie chciaÂł po prostu okazaĂŚ przy nim emocji. Kiedy byÂł juÂż tak daleko Âże wioska byÂła juÂż niemal niedostrzegalna ostatni raz obrĂłciÂł siĂŞ on w jej stronĂŞ. -Jeszcze tu wrĂłcĂŞ mistrzu. - WyszeptaÂł do siebie i ruszyÂł w drogĂŞ powrotnÂą do Caelum.
Kiedy dotarÂł on juÂż do Caelum koĂą nagle zerwaÂł siĂŞ, zrzuciÂł go z impetem ze swojego grzbietu i ruszyÂł z powrotem w stronĂŞ wioski...

Ostatnio edytowany przez Gewein (2013-10-07 17:36:14)