Ziemia Caelum

Gdy zaszło to okropne zdarzenie krasnoludy właśnie kończyły stawiać ostatnią, dzielącą ich od końca pracy ściane. Nie przejęły sie hałasami dobiegającymi za ściany, pracowały już w różnych warunkach i nauczyły się skupienia na przydzielonym zadaniu jednocześnie ignorując wszelakie dobiegające z otoczenia dźwięki. Ekipa Boldrina w spokoju dokończyła prace, wliczając w to posprzątanie po sobie. Zebrali budownicze manatki i zaczeli wychodzić z pomieszczenia w równym rządku, jak to mieli w zwyczaju. Zdziwili sie widząc jak kapłani zabierają ciała nieznanych im ludzi. Patrzyli na rozgrywającą się przed nimi scene ze zdziwieniem drapiąc się po swoich długich brodach.
Cóż.. To nie nasza działka.
Pomyślał Boldrin i zawrócił swoją ekipe do świeżo wybudowanego pomieszczenia aby przeczekać cała sytuację bez przykrych incydentów.
- Praca skończona. - Powiedział Boldrin wychodząc z ukrycia. W lazarecie zostały już tylko dwie osoby więc mogli się spokojnie wymknąć. - Niedługo Atroth tu zawita. Tym czasem żegnaj miła pani.
Ukłonił się uzdrowicielce i ścisnął dłoń najemnikowi na pożegnanie. Szarpał się przez chwile z drzwiami nie zauważając, że zostały zamknięte przez Vey. Zachichotał i przekręcił klucz w zamku ruszając z Punktu do swojego małego, przytulnego mieszkanka z poczuciem dobrze wypełnionego zadania.

Gdy krasnolud wyszedł wraz z całą swoją brygadą nieco oprzytomniała.
-On ma rację. -wymamrotała -Nie mogę pić i na pewno nie tutaj. Dostałam dotacje, jak wyjdzie, że lazaret jest zamknięty... że siedzę tu i się upijam każą mi zwrócić wszystkie pożyczone pieniądze! Pewnie i z nawiązką. -zrobiła przepraszającą minę, zamruczała wielkimi oczkami i odstawiła szklankę -Muszę posprzątać. Doprowadzić to wszystko do porządku zanim przyjdzie kontrola... miał jeszcze wpaść taki jeden do pomocy. Ja nie mogę pić...
Była znów cała roztrzęsiona. Nie mogła się skupić. Dołożyła szklankę i poszła zobaczyć nowe pomieszczenia. Nie miała mebli. Potrzebowała mebli... Było tyle do zrobienia, a ona... tylko jedna.

Mimowolnie skrzywiła się, gdy ścisnął ją mocniej. Sprawił jej ból, a po tak drobnej osóbce można było się spodziewać wystąpienia siniaków w niedługim czasie. W swoich rękach Varian mógł poczuć, że Vey jest na prawdę drobną i kruchą osóbką.
-Muszę się czymś zająć. -wysyczała przez zęby zmuszając się do utrzymania stanowczego tonu wypowiedzi -Nie mogę sobie pozwolić na odpoczynek... nie gdy mam obowiązki... -uciekła wzrokiem.
Zmusiła mężczyznę do przyniesienia alkoholu, którego na dobrą sprawę niewiele tknęła. Musiała jednak coś zrobić. Gdy przyjdzie "niedługo" kontrola to... to co powie? Że świętuje przyznanie grantu albo umówienia stolarza na kredyt bo nie ma pieniędzy? Nawet straż nie rzuciła groszem za udostępnienie miejsca na przesłuchanie i opatrzenie rannych. Vey nie oczekiwała tego, ale przyznawała, że miłe jest jak ktoś docenia szycie ran i uwijanie się jak w ukropie. Żaden z wczorajszych pacjentów nie docenił mimo, że stawała na głowie... z resztą kto miałby docenić w momencie gdy pobyt w lecznicy kończył się omijaniem trupów?

-Mogę chociaż zioła... -zapytała niepewnie -Gdyby przyszedł Atroth... wpuść go... z resztą drzwi są otwarte po tym jak wychodził krasnolud z ekipą... -spojrzała z żalem na niedopitą szklankę z winem i odstawiła ją na bok. -Może kiedy indziej się napijemy. -mruknęła przeglądając zioła i składniki na leki, które miała pod ręką. Zastanowiła się chwilę co może z tego zrobić, ale nadal była nieco zmęczona -Czy... pozwolisz, że gdy będziesz sprzątać nieco się zdrzemnę? Chyba zbyt wiele nocy zarwałam. -przyznała.

Siły pozwoliły Vey posegregować zioła i odmierzyć ich porcję do leków, a następnie wybrała łóżko najmniej rzucające się w oczy, z którego zdjęła pościel. Nakryła się jakimś kocem i grzecznie zwinęła w kulkę. Musiała wreszcie nieco odpocząć. Przyłożyła ręce do własnej głowy. Zerknęła jeszcze na pracującego mężczyznę. Miała wyrzuty sumienia, że mimo własnych obowiązków zajmuje się jeszcze jej sprawami. Gdyby miała chociaż cień siły nie darowałaby sobie i zabrała mu szmaty. Sama zrobiłaby wszystko... Tyle, że nie zawsze da się zrobić to wszystko. Zadrżała na myśl o umierającej dziewczynie, której nawet imienia nie poznała. Druga myśl jaka się jej nasunęła to dziewczyna uciekająca z Punktu... czasem mimo najlepszych chęci nie da się komuś pomóc jeśli on pomocy nie chce. Teraz dodarło to do niej - Varian będzie się czuł lepiej, gdy jej pomoże a ona wypocznie. Odbieranie mu tej satysfakcji będzie dla niego policzkiem. Pokornie więc zamknęła oczy i oddała się błogiej drzemce.

Po godzince, może półtorej Vey mruknęła coś pod nosem i nieskromnie się przeciągnęła. Dopiero wtedy przypomniała sobie o obecności Variana.  Skrępowanie wróciło bardzo szybko.
-Długo spałam? Ah... widzę, że całkiem sporo. Doskonale się spisałeś. -pochwaliła mężczyznę siadając na zajmowanym łóżku -Mam nadzieję, że... -zmarszczyła czoło -Czemu... tu przyszedłeś tak na prawdę? Nie masz ran, a wątpię by chodziło... ah! No tak, chciałeś się nająć. Nie mam zbyt wiele pieniędzy, a leczyć wolę za towary niż pieniądze. Nie miałabym czym zapłacić. -powiedziała pesząc się nieco i znowu smutniejąc. Mogę zaoferować spacer po rynku i drożdżówki jeśli lubisz. -uśmiechnęła się przepraszająco, ale uśmiech szybko zniknął z jej twarzy.
Wstała poprawiając sukienkę. Zrobiła kilka kroków w stronę nowego wyłomu i nowych pomieszczeń.
-Będę musiała pójść do stolarza i prosić o kredyt. -mruknęła mało zadowolona.

Przetarła dłonią oczy, jak małe dziecko i zarzuciła na siebie szal.
-A więc spacer po mieście. Przy okazji poprawię kartkę na drzwiach, że niebawem wrócę. Jeśli chcesz zabrać wino to się nie obrażę. Bardzo dziękuję, że je przyniosłeś. -powiedziała spokojnie z lekkim uśmiechem -A może... spróbujemy przesunąć łóżka do nowych pomieszczeń? Tutaj będzie tylko izba przyjęć i gabinet, a w ostatnim pomieszczeniu zrobię zielnik i małą alchemiczną pracownię jak się uda zebrać wszystko co potrzeba.

Znowu mały żar pasji pojawił się w jej oczach. Prawdopodobnie gdyby przyszło jej tu zamieszkać nie miałaby nic przeciwko temu. Była jedynym medykiem pracującym w tym miejscu i niestety to było widać. Brak należytego odpoczynku i czasami czasu by po prostu wyjść z tego miejsca i przewietrzyć się chociażby spacerem po ryneczku.

-Rzecz jasna, postaram się sama, jeśli jesteś zajęty... -powiedziała lekko przepraszająco, jakby nie chciała urazić Variana.