Ziemia Caelum

Dashe stał chwilę i gdy Busil zaczął odchodzić przypomniał sobie, że miał mu naprawić ubrania, bo te były kompletnie zniszczone po ostatniej walce jaką stoczył. Szybko skierował wzrok na Daresa po czym powiedział - Do zobaczenia Daresie! Ja muszę pędzić bo zgubie Busila i będe chodził w takich podartych i brudnych ciuchach - Po czym natychmiast obrócił się na pięcie i ruszył w stronę wyjścia miał nadzieję, że uda mu się dogonić Busila i dogadają się w sprawie tych ubrań.

Chłopak siedział za biurkiem i tylko na chwilę podniósł wzrok w momencie, gdy usłyszał, że ktoś otwiera drzwi. Był naprawdę zajęty, na głowie miał tyle, iż sam ledwo był w stanie to wszystko zliczyć. Gdy usłyszał głos Dashego, odrzekł lakonicznie:
- Poczekasz chwilę? Tylko skończę - po mniej więcej dziesięciu sekundach dodał: - Usiądź, mi to zajmie trochę.
Grzebanie we wszelkiego rodzaju papierach nie był aż tak przyjemną pracą, jaką mogłoby się zdawać. Bez przerwy szukał pewnej krótkiej informacji, a ona miał wrażenie, jakoby bawiła się z nim w kotka i myszkę.
Dares w tej grze był kotem, chociaż niezdarnym i mysz za każdym razem mu umykała. Potrafiła wręcz zwiać nawet w momencie, kiedy chwytał już ją swymi łapami. Za każdym razem się denerwował, jednak starał się opanować, by dzięki temu bardziej się skupić na swoim zadaniu. W końcu odpuścił, wiedząc iż może się tym zająć później, a Dashe od kilku dobrych minut czeka na niego.
Nie marnując ani sekundy dłużej, rzekł do niego:
- Tak, słyszałem o tym. Jako, że wykonywałeś tę misję na usługach Caelumu, przysługuje ci renta. Powiedzmy - tutaj się zamyślił - 50 dukatów na 2 tygodnie? Co ty na to?

- Dobrze. Pieniądze mogę dać ci już teraz, akurat mam tu trochę, miało służyć jako wynagrodzenia za wykonane misje. Patrząc na tę sytuację, chyba można przyjąć je jako pewnego rodzaju forma wynagrodzenia. Nie uważasz? - uśmiechnął się lekko, po czym wyjął z szuflad jakąś sakiewkę. Powoli rozwiązał sznurek, po czym wysypał na biurko całą porcję dukatów. Starannie odliczył odpowiednią wartość, po czym resztę włożył do woreczka. Podszedł do Dashego, a gdy znalazł się na odległość ręki, podał mu monety. Gdy ten je przyjął, cofnął się za biurko i ponownie zaczął szukać czegoś w dokumentach. Innymi słowy wrócił do swoich zajęć. Po krótkiej chwili rzekł ponownie do niego, nie odrywając nawet wzroku znad dokumentów:
- Coś jeszcze?